ΑΥΤOΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
Ζώντας σε μια πόλη που μοιάζει με άγονο τόπο, μία “κλειστή κοινωνία”, καλούμαστε να δημιουργήσουμε το δικό μας εύφορο “χώρο” και να αναπτύξουμε τρόπους και δομές που δε θα μας στενεύουν και δε θα πνίγουν τις ανάγκες μας για ελεύθερη έκφραση και δράση. Επειδή δε βολευόμαστε να διακρίνουμε τα σκατά της κοινωνίας μόνο τα χριστούγεννα και το πάσχα, συμμετέχοντας σε ένα κυρίαρχα επιβαλλόμενο ντελίριο ανθρωπισμού και μιας κοντόφθαλμης απολίτικης κοινωνικής ευαισθησίας, επιχειρούμε μέσω της αυτοοργάνωσης, να συσπειρωθούμε στη βάση ενός κοινού αγώνα και να σταθούμε αλληλέγγυοι απέναντι στην αλλοτρίωση των δεσμών της κοινότητας.
Εναντιωνόμαστε και αγωνιζόμαστε να υπερβούμε τις προκαταλήψεις και να σπάσουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό βάση πεποιθήσεων, φυλής, φύλου και οικονομικής κατάστασης. Ως ελεύθεροι άνθρωποι, που επιδιώκουμε να είμαστε, δεν αποδεχόμαστε την έννοια του “ελεύθερου χρόνου” γιατί απλά θεωρούμε ότι όλος ο χρόνος μας είναι ελεύθερος. Απέναντι στις κυρίαρχες δομές μαζικής διασκέδασης, της εκμετάλλευσης, του καταναλωτισμού και της χειραγώγησης, πνιγμένες στα μπραβιλίκια και τα νταβατζιλίκια, δημιουργούμε ζωντανές εστίες ανθρώπινης συνύπαρξης. Απέναντι στη συστημική προπαγάνδα στήνουμε κέντρα αντιπληροφόρησης και διάχυσης της γνώσης.
Επειδή η ελευθερία δεν αποτελεί μια de facto κατάσταση που σου παραχωρεί κάποια αρχή, αγωνιζόμαστε καθημερινά για τη διαρκή κατάκτησή της. Συνειδητοποιούμε μέσα από την αυτοοργάνωση τη δυναμική μας, προσπαθώντας να διατηρήσουμε την οξύτητα της δημιουργικότητάς μας ως μέσο υπέρβασης των προσωπικών και κοινωνικών συμβάσεων. Θέλουμε η δημιουργικότητά μας να διαχέεται σε όλους μας και να μη γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπίας από αφεντικά και μαγαζάτορες ως κάποιο θέαμα. Φανταζόμαστε τη δημιουργία ως μια διαρκή έρευνα και όχι ως μια στείρα αναπαραγωγή και εκτέλεση από ειδήμονες και επαγγελματίες εργάτες της τέχνης. Υποστηρίζουμε την αυτοοργάνωση για την ανάπτυξη της αντικουλτούρας.
Παλεύουμε κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό και στον εκφασισμό της κοινωνίας. Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ένδειας έρχονται στην επιφάνεια συγκαλυμμένες ως τώρα ρατσιστικές και φασιστικές τάσεις. Μέσα από τις εκλογές, τη διαρκή προβολή από τα ΜΜΕ και το σιγοντάρισμα από το κράτος (μπάτσοι, δικαστές, εκκλησία) η ιδεολογία του φασισμού απενοχοποιείται και νομιμοποιείται στις συνειδήσεις του κόσμου.
Καλούμε την κοινωνία να μην παρασύρεται από λαϊκίστικες ψηφοθηρικές πρακτικές και να θυμάται τον ιστορικό ρόλο το φασιστικού τερατουργήματος μέσα από πολέμους, μαζικές δολοφονίες, πογκρόμ και τραμπουκισμούς.
Αντιπαλεύουμε το φασισμό σε όλες του τις εκφάνσεις και δεν εξαντλείται η δράση μας απέναντι στη μόδα της Χρυσής Αυγής. Δεν τίθεται ζήτημα σύγκρουσης συμμοριών, όπως το κράτος προβάλλει μέσα από το παραμύθι της θεωρίας των δύο άκρων, αλλά ενός διαρκούς αγώνα για την ελευθερία, ενάντια στον απολυταρχισμό και την οπισθοδρόμηση.
Επειδή ο φασισμός είναι το ανώτατο στάδιο του κρατισμού, ο αντιφασιστικός αγώνας δε μπορεί παρά να είναι και αντικρατικός.
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗ ΦΤΙΑΞΑΝΕ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ…ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ…
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!