Ο Αναρχικός Νίκος Ρωμανός απεργός πείνας από τις 10/11/2014, στην ουσία πεθαίνει από τα χέρια του κράτους για να μας θυμίσει πόσο ανελεύθεροι ζούμε και πόσο επώδυνο είναι να είσαι αξιοπρεπής και διαφορετικός σε αυτή τη κάλπικη δημοκρατία που ζούμε.

Μετά την αναίτια δολοφονία του φίλου του Αλέξη Γρηγορόπουλου από μπάτσο, κάθε επιλογή ζωής και θανάτου του Νίκου είχε ως στόχο τον πόλεμο με το κράτος και την εξουσία. Έναν πόλεμο που ανέκαθεν το κράτος έχει κηρύξει απροκάλυπτα έναντι ολόκληρης της κοινωνίας στο βωμό της εξουσίας και του κεφαλαίου.

Στα πλαίσια αυτά μαζί με τους συντρόφους του την 1-2-2013 προχώρησαν σε απαλλοτρίωση της τράπεζας και των ΕΛΤΑ Βελβεντού Κοζάνης, αυτό ήταν το «κακούργημά» του ως πολιτικός κρατούμενος. Η ληστεία απέτυχε και όντας οπλισμένοι έπεσαν στα χέρια της αστυνομίας που τους καταδίωκε, ώστε να μην θέσουν σε κίνδυνο ζωές πολιτών σε μια πιθανή συμπλοκή. Με τη σύλληψη τους ξυλοκοπήθηκαν άγρια, στα πλαίσια εκδίκησης της κρατικής εξουσίας για τις αντιεξουσιαστικές τους επιλογές-στάση ζωής.

Ο Ρωμανός μέσα από τις φυλακές δεν διεκδικεί κάτι παράλογο παρά κάτι που δικαιούται οποιοσδήποτε κρατούμενος έχει περάσει σε σχολή για να πάρει κάποιο πτυχίο.

Παρ όλο που πληροί όλες τις νομότυπες προδιαγραφές, ξανά στα πλαίσια της εκδικητικής μανίας οι εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται του απαγορεύονται μέσα σ’ έναν οίστρο κρατικής αυτοαναίρεσης με πρόσχημα του ότι είναι ύποπτος φυγής. Και ποιος φυλακισμένος δηλαδή δεν μπορεί να είναι ύποπτος φυγής…;

Το κράτος για άλλη μια φορά αντιμετωπίζει με μίσος τους αναρχικούς, μόνο που αυτή τη φορά δε ντρέπεται να επιδείξει το δολοφονικό του πρόσωπο και στην κοινωνία.

Τα Μ.Μ.Ε. και πολλοί πολιτικοί όπως πάντα χειραγωγώντας την κοινή γνώμη, απέκρυψαν αλληλέγγυες κινήσεις και διαστρέβλωσαν πληροφορίες καθώς και την ίδια την ανακοίνωση του Ν. Ρωμανού. Διέδωσαν ένα σωρό ψεύτικες δηλώσεις σε μια ελεεινή προσπάθεια να προστατέψουν τους εξουσιαστές από την κοινή γνώμη.

Η κοινωνία μπορεί να καταλάβει την διαφορά μεταχείρισης σε σύγκριση με άλλους ληστές, εμπόρους ναρκωτικών, βιαστών, πολιτικών κρατουμένων αλλά και με άλλους που κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι και έχουν κάνει πραγματικά κακουργήματα.

Απεργίες Πείνας Αλληλέγγυων ως σήμερα:

Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος από την 1/12,

Δημήτρης Πολίτης  από την 1/12

Γιάννης Μιχαηλίδης από τις 17/11

Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Αντάρα     05/12/14

Προχθές την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου, το πρωί, μια ομάδα τριών τουλάχιστον μελών της τοπικής φασιστικής οργάνωσης εθνική δράση ηλείας, έχοντας στήσει εκ των προτέρων καρτέρι στην περιοχή που διαμένει αντιφασίστας συναγωνιστής, του επιτέθηκαν πισώπλατα και απρόκλητα.

Οι τραμπούκοι της εδη, με “πρωτοπαλίκαρο” τον Νίκο Παπαδόπουλο, στην προσπάθειά τους να θολώσουν τα νερά, να αποκρύψουν τα πολιτικά κίνητρα της επίθεσης καθώς και για να αποφύγουν αντιδράσεις από συμπολίτες, άρχισαν να φωνάζουν “κλέφτης” προκαλώντας σύγχυση.

Η επίθεση αυτή είναι η τελευταία μιας σειράς τέτοιων επιθέσεων από το φετινό Φεβρουάριο, όπου η ίδια συμμορία, με τη συνδρομή του ναζιστή εν ενεργεία αστυνομικού Βασιλακόπουλου Άγγελου, είχαν στήσει ενέδρα σε αντιφασίστες φοιτητές.

Όλη αυτή η τρομοκρατική και εκφοβιστική δράση των ναζιστών, έχει ευδοκιμήσει σε ένα περιβάλλον ύποπτης ανοχής και ιδιότυπης ασυλίας από την τοπική αστυνομία, η οποία σε μια σειρά καταγγελιών, αποθάρρυνε συστηματικά οποιαδήποτε ανάδειξη των γεγονότων αποτρέποντας και εκφοβίζοντας με τη σειρά της τους συναγωνιστές.

Μη έχοντας αυταπάτες, τα προαναφερόμενα απλώς καταδεικνύουν των κοινό ρόλο των ναζιστών και των κατασταλτικών αρχών ως προστάτες του κράτους και της οικονομικής ελίτ καθώς και ως χωροφύλακες των αγώνων του λαού ενάντια στις απάνθρωπες πολιτικές που εφαρμόζονται.

Καλούμε την κοινωνία να αντισταθούμε στις φασιστικές συμμορίες και στον σκοταδισμό που αυτές φέρνουν.

Διαβάστε online

ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΣΟΥ…

Με πανελλαδική πρωτοτυπία, ο δήμαρχος της πόλης του Πύργου τοποθέτησε κάμερες στην κεντρική πλατεία με πρόσχημα τη διαφύλαξη των μνημείων. Σε απάντηση, η «αρχή προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», έδωσε το πράσινο φώς και κούρεψε λίγο τις φασιστοαπαιτήσεις του «αριστερού-επαναστάτη» δημάρχου μας και κανείς δε ξέρει πλέον πώς και από ποιούς θα χρησιμοποιείται το υλικό που θα καταγράφεται. Οι κάμερες είναι τοποθετημένες παρακολουθώντας στην ουσία το μοναδικό σημείο που δεν έχει μαγαζιά ή τράπεζες πάνω στη πλατεία και χρόνια τώρα τους καθόταν στο μάτι… τα μαρμάρινα παγκάκια πριν το «επαρχείο», την εκκλησία και τον «άγνωστο στρατιώτη». Σημείο που εδώ και δεκαετίες αποτελούσε και αποτελεί δημόσια εστία επικοινωνίας, συνεύρεσης, αμφισβήτησης, ωρίμασης, παιχνιδιού και αλητείας.

Αλήθεια ποιοι είναι οι αλήτες; Οι πολιτικοί που καταχρώνται το δημόσιο χρήμα και εξουσιάζουν τις ζωές μας ή οι αλήτες της πλατείας; Αυτοί που μας έκλεισαν στα τσιμεντένια κλουβιά και μας έστειλαν στα σχολεία – συσκευαστήρια, μας τοποθέτησαν μπροστά από μία τηλεόραση και μπροστά από έναν υπολογιστή, δίνοντας μας στο χέρι την τοπική φυλλάδα τους για πληροφόρηση ή αυτοί που ψάχνουν μία διέξοδο από την μίζερη καθημερινότητα δημιουργώντας καθημερινά εστίες αντιπληροφόρησης και διαφορετικότητας;

Την αρχή την έκανε ο παλιότερος δήμαρχος «καθαρίζοντας» το τοπίο από θάμνους και δέντρα. Τώρα συνεχίζει ο «καλός μας» δήμαρχος και μας δίνει το βήμα να φανταστούμε την πόλη μας, την αυλή του σχολείου μας, την μίζερη ζωή μας…. Φτάνει να έχουμε άποψη…, φτάνει να «εκφραστούμε» και να περάσουμε καλά, υποδεικνύοντας μας τον τρόπο (δε μας φτάνει ο πολυχώρος «δεξαμενή» θα έχουμε και το Αθηναϊκό «Γκάζι» στον Πύργο τώρα (εργοστάσιο «Ξυστρή»)). Προσοχή να μην ενοχλήσουμε το σύστημα και τους αφέντες μας όμως… Το πιο βολικό γι αυτούς, είναι να βρισκόμαστε στους τέσσερις τοίχους, με το μυαλό χαζεμένο, κοιλιόδουλοι, φραπεδάκιδες, αλκοολικοί, να ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο και με την δουλειά μας μόνο… Γενούν τη βία, την εξάρτηση και την εκμετάλλευση (π.χ. πάρκο Σ.Π.Κ.) και σαν λύση έχουν το λουκέτο και τις κάμερες.

Δημιουργούν τη ψευδαίσθηση της «ασφάλειας» ενάντια στην «εγκληματικότητα» που οι ίδιοι συντηρούν, σπρώχνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας κάτω από το όριο της φτώχιας, χωρίς ουσιαστική παιδεία και με την ανεργία στο απόγειο της. Το κράτος που γεννά την φτώχια, την εξαθλίωση, τις τριτοκοσμικές συνθήκες ζωής και κατ’ επέκταση την εγκληματικότητα, είναι το ίδιο που υιοθετεί και ενίοτε εφευρίσκει και τα μέσα καταστολής της, όπως: στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών,σωφρονιστικά ιδρύματα, αστυνομοκρατία, παραβιάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, επιθέσεις σε κέντρα αγώνα, κάμερες  και άλλα μέσα αντιμετώπισης της δήθεν εγκληματικότητας, που στην ουσία αποτελούν μέσα ελέγχου και τρομοκράτησης της κοινωνίας υπό τον φόβο μιας ενδεχόμενης αντίδρασης ενάντια στο κράτος.

Δε βολευόμαστε στο σύστημα σας όπως και να το χτίσετε, όποια μορφή ή όνομα και αν του δώσετε… Ονειρευόμαστε μία κοινωνία, ισότητας, ελευθερίας, σεβασμού και αλληλεγγύης χωρίς αστυνομίες, φασίστες και εξαρτήσεις. Oι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε αυτούς που τους έζησαν και τους ζουν… Ανήκουν σε ΟΛΟΥΣ και θα υπερασπιστούμε την ελευθερία και την αξιοπρέπεια μας.

“Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει…”

30/05/2013  αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ 

ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ!

Το απόγευμα της Τετάρτης 17 Απριλίου, 200 μετανάστες εργάτες στις καλλιέργειες φράουλας στη Νέα Μανωλάδα, την ώρα που για πολλοστή φορά διεκδικούσαν τα απλήρωτα μεροκάματα 6 ολόκληρών μηνών από την επιχείρηση “ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ Α.Ε'” και αφού ενημέρωσαν ότι αν δεν πληρωνόντουσαν θα κατέβαιναν σε στάση εργασίας, δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από τα πρωτοπαλίκαρα-επιστάτες της εργοδοσίας πυροβολώντας τους εξ επαφής με όπλα στο ψαχνό. Γύρω στους 30 από τους μετανάστες τραυματίσθηκαν και μεταφέρθηκαν στα γύρω νοσοκομεία, τέσσερις από τους οποίους σε κρίσιμη κατάσταση.

Η επίθεση αυτή είναι η φυσική κατάληξη μιας σειράς βίαιων και γκανγκστερικών περιστατικών απέναντι στους μετανάστες από τη μεριά της εργοδοσίας τα τελευταία χρόνια. Δε πάει πολύς καιρός από τότε που τα ίδια άτομα σέρνανε δεμένο ημίγυμνο έναν μετανάστη πίσω από ένα αγροτικό, που η συγκεκριμένη επιχείρηση έχει εξαπατήσει τους μετανάστες να υπογράψουν χαρτιά για εξόφληση δεδουλευμένων χωρίς ποτέ αυτά να έχουν καταβληθεί είτε να αντικαθιστά με καινούργιους μετανάστες τους προηγούμενους όταν φτάνει η ώρα της πληρωμής. Μέσα σε ένα κλίμα διαρκών απειλών και εκβιασμών οι μετανάστες εργάζονται εξαντλητικά και διαβιώνουν στοιβαζόμενοι σε άθλια παραπήγματα-θερμοκήπια που τους ενοικιάζει η εργοδοσία κρατώντας μέρος των μεροκάματων πείνας. Όλα αυτά συντελούνται με την ανοχή της τοπικής και όχι μόνο κοινωνίας κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς ομερτάς όλα αυτά τα χρόνια.

Ο “ανεπτυγμένος” δυτικός κόσμος ουσιαστικά ποτέ δεν κατάργησε τη δουλεία και τη στυγνή εκμετάλλευση όλου του υπόλοιπου κόσμου για τη δική του ευημερία. Οι πρώτες μαζικές εισροές μεταναστών τη δεκαετία του ’90 από τις υπό κατάρρευση σοβιετικές χώρες δε στάθηκαν αρκετές να ικανοποιήσουν την όρεξη των καπιταλιστών για φθηνά εργατικά χέρια. Έτσι στις μέρες μας με συνεχείς επεκτατικούς πολέμους, με την πρόφαση του εκδημοκρατισμού, και με νεο-αποικιοκρατικές επεμβάσεις σε Ασία και Αφρική το κεφάλαιο καταληστεύει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτών των περιοχών και την ίδια στιγμή στήνει ένα επικερδές σύγχρονο σκλαβοπάζαρο. Εξαναγκάζοντας χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, που έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης, ουσιαστικά δημιουργεί μία ανεξάντλητη δεξαμενή ανέξοδου εργατικού δυναμικού. Το κράτος και το κεφάλαιο για να διατηρήσει αυτό που εννοεί ανάπτυξη αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως κάτι αναλώσιμο σε μια μηχανή κέρδους. Χιλιάδες αγαθά, όπως οι φράουλες της Νέας Μανωλάδας, που κατακλύζουν  τα ράφια των “supermarkets της αφθονίας” παγκοσμίως, είναι προϊόντα στυγνής και αιματοβαμμένης εκμετάλλευσης.

Τα τελευταία 25 χρόνια οι παραγωγοί και οι εργοδότες “δασκαλεύτηκαν” να θεωρούν ως κάτι φυσιολογικό να εκμεταλλεύονται για 5 και για 10 ευρώ ανθρώπους για να κάνουν τις δουλείες τους και ουσιαστικά συνήθισαν και προετοιμάστηκαν για να αποδεχτούν και να δικαιολογήσουν σήμερα αβίαστα την φρασεολογία των φασιστών για ανωτερότητα ενός ανθρώπου έναντι του άλλου βάση της φυλής και του χρώματος. Ως ενορχηστρωτής όλης αυτής της κατάστασης το κράτος και με πρώτο βιολί τους φασίστες, έρχεται σήμερα προπαγανδίζοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής να εγκαθιδρύσει ένα αστυνομοκρατούμενο καθεστώς καταστέλλοντας βιαίως κάθε κομμάτι της κοινωνίας που ριζοσπαστικοποιείται και αντιστέκεται. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο τρομοκρατεί το λαό, αλλά συγχρόνως διαχέει την ιδέα της μη ανεκτικότητας σε κάθε κοινωνική σχέση νομιμοποιώντας εκ των προτέρων στη συνείδηση του κόσμου, ότι ο εργοδότης μπορεί να πυροβολεί τον εργαζόμενο, ο ελληνάρας να λιντσάρει το μετανάστη και ο δυνατός να τραμπουκίζει τον αδύναμο. Αφού πρώτα οδήγησαν στην ανεργία τον λαό τώρα διαφημίζουν ως μονόδρομο για έξοδο από την κρίση, που ίδιοι κατασκεύασαν, μια ανάπτυξη που χωράει επιχειρήσεις σαν του Βαγγελάτου ή σαν τα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Στην ίδια λογική τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών που στήνει το κράτος σε όλη την επικράτεια επιτρέπουν και στους παρατρεχάμενους επιχειρηματίες να στήνουν τα δικά τους στρατόπεδα εργασίας.

Αυτό που βιώνουνε δίπλα μας αυτή τη στιγμή οι μετανάστες είναι η εικόνα από το μέλλον που περιμένει όλους μας. Μία κοινωνία που ανέχεται και σιωπά μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα, που οδηγούν στον μισανθρωπισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, είναι καταδικασμένη να ταλαντεύεται διαρκώς ανήμπορη από τη θέση του θύματος στη θέση του θύτη. Τέλος τα πολιτικά κόμματα ως υπηρέτες αυτού του συστήματος είναι ξεκάθαρο ότι κάθε ευαισθησία τους έχει ως βαθύτερο κίνητρο την ψηφοθηρία.

Καλούμε την κοινωνία να κατανοήσει ότι βρίσκεται στην ίδια μεριά με τους μετανάστες απέναντι στην επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου.

Διαρκείς αγώνες για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!

αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ / 19-4-2013

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ “ΑΘΗΝΑ”, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 

Το σχέδιο “Αθηνά” δεν θα πρέπει να αποτελεί μόνο ζήτημα της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας αλλά να αντιμετωπίζεται ως μέρος μιας γενικότερης μεθοδευμένης επίθεσης του κράτους προς όλους μας. Οι μάχες των σπουδαστών σήμερα ενάντια στο σχέδιο “Αθηνά”, είναι οι ίδιες μάχες που καλούμαστε να δώσουμε σαν υποψήφιοι άνεργοι του αύριο.
Τα χτυπήματα που δέχονται οι σπουδαστές οφείλονται στην πολιτική της ίδιας εξουσίας που είναι ένοχη για τη δολοφονία των 2 σπουδαστών στη Λάρισα οι οποίοι πέθαναν στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν, τις δολοφονίες των χιλιάδων απελπισμένων που αυτοκτονούν, την εκτόξευση της ανεργίας στο 30%, τον βασανισμό αγωνιζόμενων ανθρώπων μέσα στα αστυνομικά τμήματα, τη βίαιη καταστολή οποιασδήποτε διαδήλωσης που αφήνει πίσω της εκατοντάδες τραυματίες, κλπ…

Το εν λόγο σχέδιο, είναι το αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης πολιτικής  που σκοπό έχει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τον αποκλεισμό μεγάλου μέρους του πληθυσμού από αυτήν και την δημιουργία απόλυτα χειραγωγήσιμων ατόμων.
Γι αυτό το σχέδιο “Αθηνά” δεν είναι απλά ένα ακόμα νομοθέτημα της εξουσίας αλλά μέρος μιας ευρύτερης επίθεσης στην παιδεία με σκοπό να γονατίσει το φοιτητικό κίνημα και να το καταστήσει αδύναμο για οποιαδήποτε αντίσταση. Κάθε υποχώρηση που γίνεται από μέρους μας στο όνομα μιας κάποιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, δίνει χώρο για την περαιτέρω κατάργηση τού ρόλου και του χαρακτήρα της δημόσιας παιδείας.

Είναι κοροϊδία ο ίδιος ο δήμαρχος Πύργου με την ιδιότητά του σαν μέλος κυβερνητικού κόμματος να εμφανίζεται συγχρόνως ως αγωνιστής και καταληψίας του ίδιου του του δημαρχείου. Τέτοια στάση των “αγωνιζόμενων” δημάρχων, λειτουργεί καθησυχαστικά και εκτονωτικά στον αγώνα των σπουδαστών παρουσιάζοντας μια εικονική πραγματικότητα, πως τα κοινωνικά ζητήματα λύνονται από τους φορείς της τοπικής και ευρύτερης εξουσίας και όχι από τους ιδίους τους σπουδαστές μαζί με το λαό αδιαμεσολάβητα.
Ο ίδιος θέλει να πετάξει από πάνω του, τα τόσα χρόνια απόλυτης σύμπραξης με την πολιτική των τελευταίων χρόνων και την αδράνεια του σε σειρά τοπικών ζητημάτων ώστε να εμφανιστεί στα μάτια των σπουδαστών και της κοινωνίας ως σωτήρας.

Τα ζητήματα των σπουδαστών δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με λογιστικού τύπου κριτήρια οικονομικής χασούρας, αλλοιώνοντας τα πολιτικά χαρακτηριστικά του αγώνα τους. Για το λόγο αυτό δεν στηρίζουμε κανέναν «αγώνα» από εμπόρους και καταστηματάρχες που η θέση τους αρχίζει και τελειώνει στο ποσά δύευρα θα χάσουν από τους φοιτητές. Άλλωστε, αν δεν έμπαινε το ζήτημα της μετακίνησης των Τ.Ε.Ι., τα υπόλοιπα αιτήματά των σπουδαστών που είναι ζωτικής σημασίας (κτηριακό, στέγαση, σίτιση, υποδομές κλπ.), θα τους άφηναν παγερά αδιάφορους.
Αποτέλεσμα της ρηχής και καιροσκοπικής πολιτικής ανάλυσης, είναι να βλέπουμε για άλλη μια φορά να συμπλέει ο δήμαρχος με τους φασίστες της Ε.Δ.Η. και ο φαινομενικά εχθρός τους ο ΣΥΡΙΖΑ να σιγοντάρει μέσα από τη σιωπή του. Οι ίδιοι φασίστες που πριν λίγο καιρό επιτέθηκαν και χτύπησαν απρόκλητα σπουδαστές του Τ.Ε.Ι., εμφανίζονται στο πλευρό των σπουδαστών με παρουσία στις γενικές συνελεύσεις και συζητήσεις για το θέμα των Τ.Ε.Ι. Είναι απαράδεκτο να παρευρίσκονται φασιστοειδή στις φοιτητικές συνελεύσεις με οποιοδήποτε πρόσχημα και αν γίνεται αυτό. Η φοιτητική κοινότητα αν κι εφόσον τους ανέχεται έχει ευθύνη.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πιστεύουμε πως η κατάληψη των σχολών, χρειάζεται να ενταχθεί στον ευρύτερο αγώνα της κοινωνίας ενάντια στην επίθεση που δέχεται από το κράτος και να μην περιορίσει τον αγώνα της σε ένα… κλαδικού τύπου ζήτημα.
Ο δρόμος γι’ αυτό δεν είναι η συνεργασία με τους εκπροσώπους της τοπικής εξουσίας αλλά με όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους σπουδαστές σε πανελλαδικό συντονισμό.

Αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ 

10/03/2013

«ΣΤΟΝ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ  ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» 

Το Σάββατο 09/02/2013 σε κεντρικό σημείο του Πύργου, δύο σπουδαστές και μία σπουδάστρια του Τ.Ε.Ι., δέχτηκαν απρόκλητη σωματική και λεκτική
επίθεση από έξι φασίστες. Τουλάχιστον οι τρείς, ανήκουν στην «εθνική δράση
Ηλείας» και ένας απ’ αυτούς είναι αστυνομικός – ειδικός φρουρός εν ενεργεία.
Την ίδια μέρα με επώνυμη πρωτοβουλία των παθόντων, έγινε καταγγελία –
μήνυση και φυσικά τα «όργανα της τάξης» έκαναν πως δεν γνωρίζουν τα
συγκεκριμένα άτομα και τον συνάδελφο τους… Το αυτόφωρο δε λειτούργησε
και συνεχώς υπήρχε πίεση για να μην δοθεί έκταση στο θέμα, αναφέροντας πως
οι «άνθρωποι» αυτοί θα προβούν σε ακόμα πιο βίαιες ενέργειες αν συνεχιστεί η
διαδικασία της μήνυσης.

Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί σε πρόσφατες απόπειρες εκφοβισμού
σε άτομα που επέλεξαν να είναι διαφορετικοί στα μάτια ενός φασίστα…

Οι συμπεριφορές αυτές δεν μας φοβίζουν και για άλλη μια φορά
αναδεικνύεται το αληθινό πρόσωπο των «περήφανων εθνικιστών» της πόλης μας,
που μέσα στην απέλπιδα προσπάθεια τους για εξουσία και κοινωνική αποδοχή,
χρησιμοποιούν ένα ψεύτικο ανθρωπιστικό προσωπείο, μη γνωρίζοντας προφανώς
πολλές από τις έννοιες που χρησιμοποιούν. Ανθρωπισμός και φασισμός δε πάνε
μαζί. Μία εκφυλιστική πνευματική κατάσταση όπως ο φασισμός, δεν μπορεί να
συνυπάρξει με έννοιες της αλληλεγγύης και της έμπρακτης συμπαράστασης σε
ανθρώπους.

Είδαμε ρατσιστικά λάβαρα κρεμασμένα από το Δημαρχείο του Πύργου,
φασιστικά μορφώματα σε ρόλο φουσκωτών εθνικιστικών σκιάχτρων, μέλη
της «χρυσής αυγής» στην Αμαλιάδα να προπηλακίζουν αθίγγανους έξω από τα
δικαστήρια επηρεάζοντας την δικαστική γνώμη και συχνά στα σχολεία και στην
κοινωνία μας παρατηρούμε την αύξηση τυφλής και ρατσιστικής βίας σε διάφορες
μορφές.

Η κοινωνία του Πύργου μαζί με τους σπουδαστές, δεν ανέχεται το φασισμό
και θυμίζουμε ότι το έδαφος δεν είναι γόνιμο για ιδέες και ενέργειες σαν αυτές.

Μην μένετε αμέτοχοι σε βίαιες επιθέσεις που συμβαίνουν δίπλα σας!

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ! ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!

  Φέτος το χειμώνα που το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού βιώνει στο πετσί του τα αποτελέσματα της πολιτικής των τελευταίων χρόνων, χωρίς να μπορεί να καλύψει τις πρωταρχικές του ανάγκες για θέρμανση, τροφή και στέγαση, το κράτος αντιλαμβανόμενο την οριακή κοινωνική κατάσταση που έχει προκαλέσει, εξαπολύει εδώ και δύο βδομάδες μια ενορχηστρωμένη επίθεση, με όλα τα μέσα καταστολής που διαθέτει(από το αστυνομικό παρακράτος του Δένδια έως τους ρουφιάνους δημοσιογράφους του Μπόμπολα και του Λαμπράκη) στους αυτοοργανωμένους χώρους και τις πολιτικές καταλήψεις, στους οποίους χρόνια τώρα η συγκεχυμένη οργή παίρνει μορφή οργανωμένης συγκρουσιακής αντίστασης.

Μέσα σε μια νύχτα χώροι αυτόνομης πολιτικής ζύμωσης σαν τη Villa Amalias, την κατάληψη Σκαραμαγκά, το στέκι της Α.Σ.Ο.Ε.Ε και τον αυτοοργανωμένο ραδιοφωνικό σταθμό 98fm βαπτίζονται κέντρα ανομίας, διακίνησης ναρκωτικών και άντρα κουκουλοφόρων ενώ οι αγωνιστές διασύρονται από την αστυνομία και τα κανάλια σε μια προσπάθεια το σύστημα να νομιμοποιήσει στα μάτια και τα αυτιά του κόσμου τις πολιτικές διώξεις και την απροσχημάτιστη καταστολή.

Επιπλέον το κράτος με αυτόν τον τρόπο και μέσα από ένα πολιτικό αλισβερίσι με την χρυσή αυγή, στοχεύει στο να εκκαθαρίσει κάθε πυρήνα αντιφασισμού, ανοίγοντας το δρόμο στους φασίστες να αλωνίζουν στο κέντρο της Αθήνας, ασκώντας τρομοκρατία με συνεχείς τραμπουκισμούς και πογκρόμ.
Τέλος όλη αυτή η θεαματική επιχείρηση αποσκοπεί στο να λειτουργήσει ως παραδειγματισμός προς όλα τα κομμάτια της κοινωνίας, που αυτή την περίοδο, ριζοσπαστικοποιούνται και οργανώνονται με συγκρουσιακές διαθέσεις.
Σε κάθε επίθεση του κράτους συσπειρωνόμαστε στον κοινό αγώνα για την ταξική αντεπίθεση και την ελευθερία.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ 10-1-2013

ΑΥΤOΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Ζώντας σε μια πόλη που μοιάζει με άγονο τόπο, μία “κλειστή κοινωνία”, καλούμαστε να δημιουργήσουμε το δικό μας εύφορο “χώρο” και να αναπτύξουμε τρόπους και δομές που δε θα μας στενεύουν και δε θα πνίγουν τις ανάγκες μας για ελεύθερη έκφραση και δράση. Επειδή δε βολευόμαστε να διακρίνουμε τα σκατά της κοινωνίας μόνο τα χριστούγεννα και το πάσχα, συμμετέχοντας σε ένα κυρίαρχα επιβαλλόμενο ντελίριο ανθρωπισμού και μιας κοντόφθαλμης απολίτικης κοινωνικής ευαισθησίας, επιχειρούμε μέσω της αυτοοργάνωσης, να συσπειρωθούμε στη βάση ενός κοινού αγώνα και να σταθούμε αλληλέγγυοι απέναντι στην αλλοτρίωση των δεσμών της κοινότητας.

Εναντιωνόμαστε και αγωνιζόμαστε να υπερβούμε τις προκαταλήψεις και να σπάσουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό βάση πεποιθήσεων, φυλής, φύλου και οικονομικής κατάστασης. Ως ελεύθεροι άνθρωποι, που επιδιώκουμε να είμαστε, δεν αποδεχόμαστε την έννοια του “ελεύθερου χρόνου” γιατί απλά θεωρούμε ότι όλος ο χρόνος μας είναι ελεύθερος. Απέναντι στις κυρίαρχες δομές μαζικής διασκέδασης, της εκμετάλλευσης, του καταναλωτισμού και της χειραγώγησης, πνιγμένες στα μπραβιλίκια και τα νταβατζιλίκια, δημιουργούμε ζωντανές εστίες ανθρώπινης συνύπαρξης. Απέναντι στη συστημική προπαγάνδα στήνουμε κέντρα αντιπληροφόρησης και διάχυσης της γνώσης.

Επειδή η ελευθερία δεν αποτελεί μια de facto κατάσταση που σου παραχωρεί κάποια αρχή, αγωνιζόμαστε καθημερινά για τη διαρκή κατάκτησή της. Συνειδητοποιούμε μέσα από την αυτοοργάνωση τη δυναμική μας, προσπαθώντας να διατηρήσουμε την οξύτητα της δημιουργικότητάς μας ως μέσο υπέρβασης των προσωπικών και κοινωνικών συμβάσεων. Θέλουμε η δημιουργικότητά μας να διαχέεται σε όλους μας και να μη γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπίας από αφεντικά και μαγαζάτορες ως κάποιο θέαμα. Φανταζόμαστε τη δημιουργία ως μια διαρκή έρευνα και όχι ως μια στείρα αναπαραγωγή και εκτέλεση από ειδήμονες και επαγγελματίες εργάτες της τέχνης. Υποστηρίζουμε την αυτοοργάνωση για την ανάπτυξη της αντικουλτούρας.

Παλεύουμε κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό και στον εκφασισμό της κοινωνίας. Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ένδειας έρχονται στην επιφάνεια συγκαλυμμένες ως τώρα ρατσιστικές και φασιστικές τάσεις. Μέσα από τις εκλογές, τη διαρκή προβολή από τα ΜΜΕ και το σιγοντάρισμα από το κράτος (μπάτσοι, δικαστές, εκκλησία) η ιδεολογία του φασισμού απενοχοποιείται και νομιμοποιείται στις συνειδήσεις του κόσμου.
Καλούμε την κοινωνία να μην παρασύρεται από λαϊκίστικες ψηφοθηρικές πρακτικές και να θυμάται τον ιστορικό ρόλο το φασιστικού τερατουργήματος μέσα από πολέμους, μαζικές δολοφονίες, πογκρόμ και τραμπουκισμούς.

Αντιπαλεύουμε το φασισμό σε όλες του τις εκφάνσεις και δεν εξαντλείται η δράση μας απέναντι στη μόδα της Χρυσής Αυγής. Δεν τίθεται ζήτημα σύγκρουσης συμμοριών, όπως το κράτος προβάλλει μέσα από το παραμύθι της θεωρίας των δύο άκρων, αλλά ενός διαρκούς αγώνα για την ελευθερία, ενάντια στον απολυταρχισμό και την οπισθοδρόμηση.

Επειδή ο φασισμός είναι το ανώτατο στάδιο του κρατισμού, ο αντιφασιστικός αγώνας δε μπορεί παρά να είναι και αντικρατικός.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗ ΦΤΙΑΞΑΝΕ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ…ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ…
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!        

• Φωτογραφίες από το φεστιβάλ

Δέκα, Εκατό, Χιλιάδες Καταλήψεις

  Δεν χρειάζεται να έχει βρεθεί κάποιος μέσα στη VillaAmalias για να αναγνωρίσει τη σημασία της ως κέντρο αγώνων που έχουν δοθεί τα τελευταία 25 χρόνια. Αγώνες που έχουμε δώσει όλοι μαζί ενάντια στο κράτος και τους μηχανισμούς του, ενάντια στο φασισμό, στηρίζοντας κάθε κομμάτι της κοινωνίας που αντιστέκεται κι εξεγείρεται.
Συγχρόνως έχει υπάρξει σημείο αναφοράς της αντικουλτούρας και πολύς κόσμος όλα αυτά τα χρόνια ήρθε σε επαφή με τις ιδέες της αυτοοργάνωσης, της αντιπληροφόρησης και της ελευθεριακότητας .
Είναι σαφές γιατί ειδικά στις μέρες μας, τόσο η VillaAmalias όσο και όλοι οι αυτοοργανωμένοι – κατειλημμένοι χώροι, γίνονται στόχος της γενικότερης επίθεσης του κράτους στην κοινωνία.
Οι μεθοδεύσεις του κράτους και οι συκοφαντίες των ΜΜΕ δεν μπορούν να κάμψουν την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιστών.

Άμεση απελευθέρωση σε όλους τους
συντρόφους-συντρόφισσες

Αλληλεγγύη στη Villa Amalias

Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Αντάρα