Αρχείο κατηγορίας Έντυπα Συλλογικότητας

Κείμενο που μοιράστηκε στις 15/02/13 – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

«ΣΤΟΝ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ  ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» 

Το Σάββατο 09/02/2013 σε κεντρικό σημείο του Πύργου, δύο σπουδαστές και μία Antifasistikh Pyrgos 15-02-2013σπουδάστρια του Τ.Ε.Ι., δέχτηκαν απρόκλητη σωματική και λεκτική
επίθεση από έξι φασίστες. Τουλάχιστον οι τρείς, ανήκουν στην «εθνική δράση
Ηλείας» και ένας απ’ αυτούς είναι αστυνομικός – ειδικός φρουρός εν ενεργεία.
Την ίδια μέρα με επώνυμη πρωτοβουλία των παθόντων, έγινε καταγγελία –
μήνυση και φυσικά τα «όργανα της τάξης» έκαναν πως δεν γνωρίζουν τα
συγκεκριμένα άτομα και τον συνάδελφο τους… Το αυτόφωρο δε λειτούργησε
και συνεχώς υπήρχε πίεση για να μην δοθεί έκταση στο θέμα, αναφέροντας πως
οι «άνθρωποι» αυτοί θα προβούν σε ακόμα πιο βίαιες ενέργειες αν συνεχιστεί η
διαδικασία της μήνυσης.

Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί σε πρόσφατες απόπειρες εκφοβισμού
σε άτομα που επέλεξαν να είναι διαφορετικοί στα μάτια ενός φασίστα…

Οι συμπεριφορές αυτές δεν μας φοβίζουν και για άλλη μια φορά
αναδεικνύεται το αληθινό πρόσωπο των «περήφανων εθνικιστών» της πόλης μας,
που μέσα στην απέλπιδα προσπάθεια τους για εξουσία και κοινωνική αποδοχή,
χρησιμοποιούν ένα ψεύτικο ανθρωπιστικό προσωπείο, μη γνωρίζοντας προφανώς
πολλές από τις έννοιες που χρησιμοποιούν. Ανθρωπισμός και φασισμός δε πάνε
μαζί. Μία εκφυλιστική πνευματική κατάσταση όπως ο φασισμός, δεν μπορεί να
συνυπάρξει με έννοιες της αλληλεγγύης και της έμπρακτης συμπαράστασης σε
ανθρώπους.

Είδαμε ρατσιστικά λάβαρα κρεμασμένα από το Δημαρχείο του Πύργου,
φασιστικά μορφώματα σε ρόλο φουσκωτών εθνικιστικών σκιάχτρων, μέλη
της «χρυσής αυγής» στην Αμαλιάδα να προπηλακίζουν αθίγγανους έξω από τα
δικαστήρια επηρεάζοντας την δικαστική γνώμη και συχνά στα σχολεία και στην
κοινωνία μας παρατηρούμε την αύξηση τυφλής και ρατσιστικής βίας σε διάφορες
μορφές.

Η κοινωνία του Πύργου μαζί με τους σπουδαστές, δεν ανέχεται το φασισμό
και θυμίζουμε ότι το έδαφος δεν είναι γόνιμο για ιδέες και ενέργειες σαν αυτές.

Μην μένετε αμέτοχοι σε βίαιες επιθέσεις που συμβαίνουν δίπλα σας!

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Κείμενο που μοιράστηκε στον Πύργο στις 11-1-2013 και στην Πάτρα στις 12-1-2013 για τις επιθέσεις του κράτους στους αυτοοργανωμένους χώρους και τις καταλήψεις

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ! ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!

  Φέτος το χειμώνα που το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού βιώνει στο πετσί του τα αποτελέσματα της πολιτικής των τελευταίων χρόνων, χωρίς να μπορεί να καλύψει τις πρωταρχικές του ανάγκες για θέρμανση, τροφή και στέγαση, το κράτος αντιλαμβανόμενο την οριακή κοινωνική κατάσταση που έχει προκαλέσει, εξαπολύει εδώ και δύο βδομάδες μια ενορχηστρωμένη επίθεση, με όλα τα μέσα καταστολής που διαθέτει(από το αστυνομικό παρακράτος του Δένδια έως τους ρουφιάνους δημοσιογράφους του Μπόμπολα και του Λαμπράκη) στους αυτοοργανωμένους χώρους και τις πολιτικές καταλήψεις, στους οποίους χρόνια τώρα η συγκεχυμένη οργή παίρνει μορφή οργανωμένης συγκρουσιακής αντίστασης.

Μέσα σε μια νύχτα χώροι αυτόνομης πολιτικής ζύμωσης σαν τη Villa Amalias, την κατάληψη Σκαραμαγκά, το στέκι της Α.Σ.Ο.Ε.Ε και τον αυτοοργανωμένο ραδιοφωνικό σταθμό 98fm βαπτίζονται κέντρα ανομίας, διακίνησης ναρκωτικών και άντρα κουκουλοφόρων ενώ οι αγωνιστές διασύρονται από την αστυνομία και τα κανάλια σε μια προσπάθεια το σύστημα να νομιμοποιήσει στα μάτια και τα αυτιά του κόσμου τις πολιτικές διώξεις και την απροσχημάτιστη καταστολή.

Επιπλέον το κράτος με αυτόν τον τρόπο και μέσα από ένα πολιτικό αλισβερίσι με την χρυσή αυγή, στοχεύει στο να εκκαθαρίσει κάθε πυρήνα αντιφασισμού, ανοίγοντας το δρόμο στους φασίστες να αλωνίζουν στο κέντρο της Αθήνας, ασκώντας τρομοκρατία με συνεχείς τραμπουκισμούς και πογκρόμ.
Τέλος όλη αυτή η θεαματική επιχείρηση αποσκοπεί στο να λειτουργήσει ως παραδειγματισμός προς όλα τα κομμάτια της κοινωνίας, που αυτή την περίοδο, ριζοσπαστικοποιούνται και οργανώνονται με συγκρουσιακές διαθέσεις.
Σε κάθε επίθεση του κράτους συσπειρωνόμαστε στον κοινό αγώνα για την ταξική αντεπίθεση και την ελευθερία.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ 10-1-2013

Κείμενο για το “φεστιβάλ ελεύθερης έκφρασης και δράσης” Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012 πάρκο ΣΠΚ Πύργος

ΑΥΤOΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Ζώντας σε μια πόλη που μοιάζει με άγονο τόπο, μία “κλειστή κοινωνία”, καλούμαστε να δημιουργήσουμε το δικό μας εύφορο “χώρο” και να αναπτύξουμε τρόπους και δομές που δε θα μας στενεύουν και δε θα πνίγουν τις ανάγκες μας για ελεύθερη έκφραση και δράση. Επειδή δε βολευόμαστε να διακρίνουμε τα σκατά της κοινωνίας μόνο τα χριστούγεννα και το πάσχα, συμμετέχοντας σε ένα κυρίαρχα επιβαλλόμενο ντελίριο ανθρωπισμού και μιας κοντόφθαλμης απολίτικης κοινωνικής ευαισθησίας, επιχειρούμε μέσω της αυτοοργάνωσης, να συσπειρωθούμε στη βάση ενός κοινού αγώνα και να σταθούμε αλληλέγγυοι απέναντι στην αλλοτρίωση των δεσμών της κοινότητας.

Εναντιωνόμαστε και αγωνιζόμαστε να υπερβούμε τις προκαταλήψεις και να σπάσουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό βάση πεποιθήσεων, φυλής, φύλου και οικονομικής κατάστασης. Ως ελεύθεροι άνθρωποι, που επιδιώκουμε να είμαστε, δεν αποδεχόμαστε την έννοια του “ελεύθερου χρόνου” γιατί απλά θεωρούμε ότι όλος ο χρόνος μας είναι ελεύθερος. Απέναντι στις κυρίαρχες δομές μαζικής διασκέδασης, της εκμετάλλευσης, του καταναλωτισμού και της χειραγώγησης, πνιγμένες στα μπραβιλίκια και τα νταβατζιλίκια, δημιουργούμε ζωντανές εστίες ανθρώπινης συνύπαρξης. Απέναντι στη συστημική προπαγάνδα στήνουμε κέντρα αντιπληροφόρησης και διάχυσης της γνώσης.

Επειδή η ελευθερία δεν αποτελεί μια de facto κατάσταση που σου παραχωρεί κάποια αρχή, αγωνιζόμαστε καθημερινά για τη διαρκή κατάκτησή της. Συνειδητοποιούμε μέσα από την αυτοοργάνωση τη δυναμική μας, προσπαθώντας να διατηρήσουμε την οξύτητα της δημιουργικότητάς μας ως μέσο υπέρβασης των προσωπικών και κοινωνικών συμβάσεων. Θέλουμε η δημιουργικότητά μας να διαχέεται σε όλους μας και να μη γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπίας από αφεντικά και μαγαζάτορες ως κάποιο θέαμα. Φανταζόμαστε τη δημιουργία ως μια διαρκή έρευνα και όχι ως μια στείρα αναπαραγωγή και εκτέλεση από ειδήμονες και επαγγελματίες εργάτες της τέχνης. Υποστηρίζουμε την αυτοοργάνωση για την ανάπτυξη της αντικουλτούρας.

Παλεύουμε κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό και στον εκφασισμό της κοινωνίας. Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ένδειας έρχονται στην επιφάνεια συγκαλυμμένες ως τώρα ρατσιστικές και φασιστικές τάσεις. Μέσα από τις εκλογές, τη διαρκή προβολή από τα ΜΜΕ και το σιγοντάρισμα από το κράτος (μπάτσοι, δικαστές, εκκλησία) η ιδεολογία του φασισμού απενοχοποιείται και νομιμοποιείται στις συνειδήσεις του κόσμου.
Καλούμε την κοινωνία να μην παρασύρεται από λαϊκίστικες ψηφοθηρικές πρακτικές και να θυμάται τον ιστορικό ρόλο το φασιστικού τερατουργήματος μέσα από πολέμους, μαζικές δολοφονίες, πογκρόμ και τραμπουκισμούς.

Αντιπαλεύουμε το φασισμό σε όλες του τις εκφάνσεις και δεν εξαντλείται η δράση μας απέναντι στη μόδα της Χρυσής Αυγής. Δεν τίθεται ζήτημα σύγκρουσης συμμοριών, όπως το κράτος προβάλλει μέσα από το παραμύθι της θεωρίας των δύο άκρων, αλλά ενός διαρκούς αγώνα για την ελευθερία, ενάντια στον απολυταρχισμό και την οπισθοδρόμηση.

Επειδή ο φασισμός είναι το ανώτατο στάδιο του κρατισμού, ο αντιφασιστικός αγώνας δε μπορεί παρά να είναι και αντικρατικός.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗ ΦΤΙΑΞΑΝΕ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ…ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ…
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!        

• Φωτογραφίες από το φεστιβάλ

Αλληλεγγύη στη Villa Amalias

 

Δέκα, Εκατό, Χιλιάδες Καταλήψεις

  Δεν χρειάζεται να έχει βρεθεί κάποιος μέσα στη VillaAmalias για να αναγνωρίσει τη σημασία της ως κέντρο αγώνων που έχουν δοθεί τα τελευταία 25 χρόνια. Αγώνες που έχουμε δώσει όλοι μαζί ενάντια στο κράτος και τους μηχανισμούς του, ενάντια στο φασισμό, στηρίζοντας κάθε κομμάτι της κοινωνίας που αντιστέκεται κι εξεγείρεται.
Συγχρόνως έχει υπάρξει σημείο αναφοράς της αντικουλτούρας και πολύς κόσμος όλα αυτά τα χρόνια ήρθε σε επαφή με τις ιδέες της αυτοοργάνωσης, της αντιπληροφόρησης και της ελευθεριακότητας .
Είναι σαφές γιατί ειδικά στις μέρες μας, τόσο η VillaAmalias όσο και όλοι οι αυτοοργανωμένοι – κατειλημμένοι χώροι, γίνονται στόχος της γενικότερης επίθεσης του κράτους στην κοινωνία.
Οι μεθοδεύσεις του κράτους και οι συκοφαντίες των ΜΜΕ δεν μπορούν να κάμψουν την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιστών.

Άμεση απελευθέρωση σε όλους τους
συντρόφους-συντρόφισσες

Αλληλεγγύη στη Villa Amalias

Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Αντάρα

06/12/2012 – τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη

 

Picture

 

ΜΕΣΑ Σ’ ΕΝΑ ΜEΓΑΛΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ:

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΙΚΕΡΔΕΣ ΠΡΟΙΟΝ

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΘΥΜΑΤΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΛΑΓΜΕΝΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ

-ΟΙ ΑΠΟΤΕΦΡΩΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΣΥΔΟΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ  ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

-ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ ΛΟΓΟ ΤΗΣ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ» ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ

Η ΝΕΚΡΗ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ  ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΕΙΑΣ
 
Τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τα οικονομικά σας συμφέροντα, η χειραγώγηση των μαζών, ο σεξισμός σας, η εκκλησιαστική σας περιουσία, τα χαράτσια σας, τα σχολεία φυλακές, τα δημόσια κέντρα υγείας, τα σωφρονιστικά ιδρύματα, τα οπλικά σας συστήματα, οι φαρμακοβιομηχανίες σας, τα κανάλια σας, οι εφημερίδες σας, η μόδα σας, το βόλεμα σας, ο ρατσισμός σας, το ψέμα σας, η υποκρισία σας, οι ρύποι, οι αρένες σας, οι νταβαντζήδες σας, τα δακρυγόνα σας, τα ψυχιατρεία, ο ‘αμέριμνος’ φραπές σας, οι κάμερες, οι βιτρίνες σας, οι οθόνες σας, η κοροϊδία σας, το ρουσφέτι σας, τα πρότυπα σας, η γραφειοκρατία σας, οι εξορύξεις σας, τα κόμματα σας, τα συνδικάτα σας, οι απειλές σας, οι απαγορεύσεις σας, η λογοκρισία, το λοξό σας βλέμμα και όλα όσα μας κρατάνε δέσμιους σ αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, σημαδεύουν στο μυαλό αλλά και στο σώμα.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ (1980-2008):
 
-Τον Νοέμβριο του 1980 δολοφονούνται από αστυνομικούς των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου η νεαρή εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. Απομονώνουν την πρώτη στη βιτρίνα, στη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, και την χτυπούν με κλομπ αλύπητα -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Με κλομπ συνέτριψαν το κρανίο του Κουμή.

-Τον Αύγουστο του 1985 ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 χρόνων, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.

-Τον Νοέμβριο του 1985 λίγες ώρες μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου πέφτει νεκρός στη Στουρνάρη από σφαίρα του αστυνομικού Αθ. Μελίστα ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς.

-Τον Φεβρουάριο του 1986 ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, που επέβαινε σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς.

-Τον Μάρτιο του 1990 στην Πρέβεζα ο αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα «βιντεάδικου», που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.

-Τον Απρίλιο του 1993 ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος σκότωσε εν ψυχρώ τον 25άχρονο σερβιτόρο Γιάννη Τζίτζη σε μπαρ.

-Τον Ιανουάριο του 1994 ο αστυνομικός Ευάγγελος Λαγογιάννης σκοτώνει με 4 σφαίρες τον 28χρονο μουσικό Θοδωρή Γιάκα, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει σε εξακρίβωση στοιχείων.

-20/1/96 σε “σκούπα” στη Σκάλα Ωρωπού, ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη.

-6/4/96 ο 25χρονος Αποστόλης Κεραμιδάς δολοφονείται από τον αστυνόμο Σάββα Αγαπίου στη Νίκαια.

-14/6/96 Ο αγροφύλακας Αθανάσιος Μάτος δολοφονεί τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι, για δύο καρπούζια.

-5/6/96 ο αστυφύλακας Ηρακλής Νικολακόπουλος σκοτώνει τον Γιώργο Φραγκογιάννη.

-23/6/96 Ο Αναρχικός Χριστόφορος Μαρίνος, δολοφονείται από τις ειδικές δυνάμεις στην καμπίνα 53 του πλοίου “Πήγασος”

-10/11/96 ο αστυνόμος της τροχαίας Δημ. Τρίμης σε μπλόκο έξω από τη Λειβαδιά σκοτώνει τον τσιγγάνο μικροπωλητή Τάσο Μουράτη που βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος.

-8/2/97 ο 19χρονος Εριόν χάνει τη ζωή του όταν «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα από το όπλο του Μιλτιάδη Ανδρεόπουλου, των μεταβατικών αποσπασμάτων της αστυνομίας.

-15/4/97 ο αστυνόμος Στέργιος Ταγάρας δολοφονεί δύο Αλβανούς στην Καστοριά.

-25/5/97 ο 28χρονος Φίλιππος Παπαδόπουλος «γαζώνεται» κυριολεκτικά από τις σφαίρες των λιμενοφυλάκων που τον καταδιώκουν γιατί πήρε για βόλτα ένα εγκαταλελειμμένο σκάφος.

-3/8/97 ο 26χρονος Ηλίας Μέξης δολοφονείται από τον αστυνόμο Τσαγκράκο, γιατί οδηγούσε ανάποδα σε μονόδρομο στη Νίκαια.

-18/3/98 ο 29χρονος αγρότης Ιωάννης Κεχαιτης δολοφονείται στην Καστοριά «κατά λάθος» από μεθοριακή περίπολο της ΕΛΑΣ.

-2/4/98 νεκρός από σφαίρες αστυνομικού στη Θεσσαλονίκη ο 29χρονος τσιγγάνος Άγγελος Τζελάλ.

-27/5/98, ο 30χρονος Ευστράτιος Κυρέλης δολοφονείται στην Ξάνθη, από αστυνομική περίπολο.

-5/6/98 ο 28χρονος Μπόκαρι Μπάχο πέφτει νεκρός από «τα εκφοβιστικά πυρά» μεθοριακής περιπόλου.

-Οκτώβριος ‘98, πεθαίνει στα κρατητήρια του Μελιγαλά ο Πολωνός Σμπόμπεκ Μιέσιτς, καθώς η αστυνομία παρά τη ρητή εντολή της γιατρού αρνήθηκε να τον μεταφέρει σε νοσοκομείο.

-23/10/98 ο 17χρονος Σέρβος μαθητής Μάρκο Μπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Βαντούλη γιατί θεωρήθηκε “ύποπτος για κλοπή”.

-27//1/99 ο αστυνόμος Κ. Ταολτσίδης δολοφονεί τον 23χρονο Γ. Μιγκίπη στη Θεσσαλονίκη.

-13/3/99 στην Κοζάνη ο αστυφύλακας Αθανάσιος Καναβάς σκοτώνει τον Αλβανό Αρμπέν Βεζί.

-16/7/99 ο Αλβανός Αρμπέν Σούφα δολοφονείται από την αστυνομία στη Φλώρινα.

-16/1/00 Ο 24χρονος τσιγγάνος Θ. Βασιλόπουλος δολοφονείται από αστυνομικό στον Ασπρόπυργο.

-19/1/00, ο 20χρονος Ρουμάνος Βασίλιε Ιόν δολοφονείται από αστυνομικούς στην πλατεία Βάθης.

-22/2/00 ο Ρουμάνος Νικολάι Γκορέα δολοφονείται από αστυνομικό στην Πετρούπολη.

-25/3/00 ο 17χρονος Νίκος Λεωνίδης, πρόσφυγας από τη τον ασφαλίτη Ατματζίδη στη Θεσσαλονίκη.

-20/2/01 ο 23χρονος Μιχ. Κιβωτός πεθαίνει στις φυλακές Κορυδαλλού, έπασχε από καρδιά και μεσογειακή αναιμία αλλά οι εκκλήσεις του για μεταφορά σε νοσοκομείο αγνοήθηκαν.

-24/10/01 ο αστυνομικός Γ. Τυλιανάκης δολοφονεί στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο.

-21/11/01 ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος δολοφονεί στην πλατεία Αμερικής τον 20χρονο Σέντακ Σελνίκου μετανάστη από την Αλβανία.

-1/12/01 Συνοριοφύλακες πυροβολούν εναντίον δύο νεαρών Αλβανών σε παραμεθόριο χωριό της Θεσπρωτίας, ο ένας πέφτει νεκρός.

-23/9/03 ο 18χρονος Αλβανός Βούλνετ Μπίτιτσι τραυματίζεται θανάσιμα από Έλληνα συνοροφύλακα όταν προσπάθησε να διασχίσει τα ελληνοαλβανικά σύνορα και τράπηκε σε φυγή.

-7/5/03 “Μυστηριώδης” θάνατος του 25χρονου Αριστείδη Νεοφώτιστου στο αστυνομικό τμήμα της Νέας Φιλαδέλφειας. Το παιδί πήγε για εξακρίβωση και βγήκε σακατεμένο και νεκρό.

-24/9/03 Συνοριοφύλακες που καταδίωκαν μετανάστες που είχαν περάσει τα σύνορα στην Ιεραπηγή Καστοριάς, πυροβολούν και σκοτώνουν 18χρονο Αλβανό.

-9/12/03 Νεκρός από σφαίρες ειδικών φρουρών, ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης. επειδή το αυτοκίνητο οπού επέβαινε δεν σταμάτησε σε μπλόκο των (Τ.Α.Ε) στην περιοχή Ανωγείων Ρεθύμνου.

-13/1/04 O 42χρονος Μοχάμετ Χαμούτ πεθαίνει από “παθολογικά αίτια” ενώ κρατούνταν από την Αστυνομία Ρεθύμνου, με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης και ξυλοδαρμού σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση.

-13/3/04 πέθανε στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Βύρωνα όπου εκρατείτο για να απελαθεί o τριανταεξάχρονος Πολωνός Γιαντέους Κότσεβα.

-21/12/04 Σε φρικτά βασανιστήρια (ξεγύμνωμα, φάλαγγα, εικονικές εκτελέσεις και άγριο ξύλο) υπέβαλε τουλάχιστον 40 Αφγανούς μετανάστες ομάδα αστυνομικών και ειδικών φρουρών – περίπου 15 – του Αστυνομικού Τμήματος του Αγίου Παντελεήμονα.

-17/11/2006 ο κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου ξυλοκοπείται ανηλεώς από 8 αστυνομικούς με πολιτικά άνευ αιτίας. Η αστυνομία αναφέρει ότι «έπεσε και χτύπησε σε ζαρντινιέρα». Για κακή τους τύχη η κάμερα της τιβι έχει καταγράψει όλο το περιστατικό.

-6/12/2008 Ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού (Κορκονέας) στα Εξάρχεια.

Κείμενο για την θρασύδειλη επίθεση μελών της Ε.δ.η. σε σύντροφο

Οι απειλές σας δε φοβίζουν κανέναν μας!

Η μόνη απάντηση για την οποία ήταν ικανή να δώσει η φασιστική ομάδα “εθνική δράση ηλείας” στην αντιφασιστική δημόσια παρέμβαση που πραγματοποιήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, ξεμπροστιάζοντας τον επικίνδυνο φασιστικό της χαρακτήρα και την εξίσου επικίνδυνη σύμπλευση του δήμου Πύργου, ήταν να ξαμολήσει τα γκρουπόσκυλά της.

Το μεσημέρι της 28ης Οκτωβρίου μέσα στο διάχυτο κλίμα του πανηγυριώτικου πατριωτισμού, που επικρατούσε στην κεντρική πλατεία του Πύργου μετά το τέλος της παρέλασης, έκανε την εμφάνισή της σύσσωμη η ομάδα της Ε.Δ.Η αποτελούμενη από 10-15 άτομα. Διέσχισαν την πλατεία και συνομίλησαν με τους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ δίπλα από τον Αγ. Νικόλαο οι οποίοι και αποχώρισαν. Εκείνη τη στιγμή ένα τάγμα εφόδου 5 φασιστοειδών θεώρησαν πλέον εύκολο στόχο ένα σύντροφό μας που καθόταν στα “μαρμάρινα” παγκάκια. Θρασύδειλα πέντε εναντίον ενός τον εξύβρισαν και τον απείλησαν. Αφού είπαν το ποίημα, που τους έχουν μάθει στο “κατηχητικό” τους πεφωτισμένοι φιλόλογοι, εξαφανίστηκαν. Προφανώς θα γύρευαν τους αρχιμπράβους της Ε.Δ.Η για λίγη επιβράβευση.

Εμείς τους ξεκαθαρίζουμε πως κάθε επίθεση εναντίον σε έναν από εμάς είναι επίθεση σε όλους μας. Αγωνιζόμαστε για μία ελεύθερη κοινωνία ενάντια στο φασισμό και οι τραμπουκισμοί του παρακράτους δε μας τρομοκρατούν, ούτε μας φιμώνουν. Σε κάθε επίθεση των φασιστοειδών απαντάμε με έμπρακτη αλληλεγγύη μέσα από ανοιχτές στην κοινωνία αυτοργανωμένες συλλογικές δράσεις. Να μην αφήσουμε χώρο στους φασίστες να μετατρέψουν τις πλατείες σε σφαγεία._

Εμπρός για ένα μεγάλο αντιφασιστικό μέτωπο!                                                                  αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ

29-10-2012

Κείμενο από τις μικροφωνικές δράσεις 12 και 13-10-2012 σε Αμαλιάδα και Πύργο

 

-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ;-ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ;-ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΓΙΑ ΜΑΣ;

-ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ;

-ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΙΝΑΜΕ;

-Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ;

-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ;

-ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Μας λένε πως από το 2008 έχει ξεσπάσει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση. Κάτι σαν αναπόφευκτο και φυσικό φαινόμενο. Είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα; Καταρχάς αυτό που αποκαλούν κρίση δεν ξέσπασε το 2008. Το 2008 απλώς κτύπησε τη δική μας πόρτα ως μια τάση εγχώριου αποικιοκρατισμού. Για πολλές δεκαετίες ανάλογες “πρωτοφανείς” κρίσεις μαστίζουν ολόκληρες περιοχές και λαούς ανα την υφήλιο. Είναι όντως ανεξέλεγκτες κρίσεις ή ένας καλοκουρδισμένος μηχανισμός των καπιταλιστικών μονοπωλίων σε συνεργασία με τις κατά τόπους χειραγωγούμενες κυβερνήσεις, που επιδιώκουν τη φτωχοποίηση και τη δυνάστευση των λαών; Αυτό που ζούμε είναι μόνο έστω η κρίση ενός οικονομικοπολιτικού συστήματος ή βιώνουμε και συνειδητοποιούμε μια βαθύτερη δυσλειτουργία της καθημερινής κοινωνικής πραγματικότητας, που μας καθιστά ανίκανους να κρίνουμε, να ενεργούμε και να θεωρούμε ότι μπορούμε να ζήσουμε; Εντέλει αυτού του είδους οι κρίσεις δεν είναι κάποια απρόβλεπτα βραχυκυκλώματα του κυρίαρχου συστήματος αλλά αντιθέτως αποτελούν τα θεμελιακά χαρακτηριστικά του.

Η αστική δημοκρατία, οι κυβερνήσεις, τα κόμματα και οι πολιτικοί εγκληματίες, που κινούν αυτόν το μηχανισμό της λαϊκής εξαθλίωσης, δε μπορεί να είναι συγχρόνως και η λύση για το σταμάτημά του. Οι εκλογές αποτελούν μια διαδικασία μετάθεσης της ευθύνης της ίδιας σου της ζωής στα χέρια τρίτων. Ουσιαστικά παραδίδεις τον πολιτικό σου οπλισμό στον εχθρό σου. Η ανικανότητα του σημερινού πολιτικού συστήματος δεν είναι θέμα επιλογής προσώπων αλλά πρόβλημα της δομής του. Ότι νερό και να βάλεις σε έναν σάπιο σωλήνα θα βγει βρόμικο.

Έτσι το διαβρωμένο σύστημα έχει την τάση να διαβρώνει και ότι έρχεται σε επαφή μαζί του, όπως τα εργατικά συνδικάτα. Που ενώ ο πρωταρχικός τους στόχος ήταν να αντιπαλέψουν το πολιτικό σύστημα και τα οικονομικά συμφέροντα για το καλό των εργατών, καταντήσαν φυτώρια μελλοντικών πολιτικάντηδων και χωροφύλακες των εργατικών αγώνων. Οι ηγεσίες τους χρησιμοποιούν τον κόσμο της εργασίας για επίδειξη δύναμης, πιέζοντας το πολιτικό κατεστημένο και επιδιώκοντας προσωπικά οφέλη κάτω από το τραπέζι. Διαχειρίζονται ουσιαστικά τους αγώνες μέσω μονοήμερων απεργιών-εκδρομών ως βαλβίδες εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας. Για πότε φυλάνε τις άγριες απεργίες διαρκείας και την διεθνιστική συμπόρευση;

Φυσικά η δουλειά των κομμάτων και των συνδικάτων δε θα ήταν τόσο αποτελεσματική χωρίς την αρωγή των καθεστωτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Δεν καλύπτουν μόνο τη βρομοδουλειά των άλλων μέσω της συστηματικής προπαγάνδας, της διαρκής παραπληροφόρησης και της καθοδήγησης του πληθυσμού προς ένα lumpen lifestyle, αλλά αποτελούν μέρος αυτής της διαπλεκόμενης εξουσίας.

Καθημερινά προσπαθούνε να μας πείσουν πως φταίνε οι μετανάστες που πεινάμε. Μήπως όμως φταίμε εμείς που πεινάνε οι μετανάστες; Το συντριπτικό ποσοστό των μεταναστών εγκαταλείπουν αναγκαστικά τις εστίες τους, είτε γιατί βρέθηκαν ξαφνικά στο μέσο ενός πεδίου μάχης, είτε λόγω της έλλειψης βασικών αγαθών και μιας γενικότερης υποβάθμισης του βιοτικού τους επιπέδου, αποτελέσματα του επεκτατισμού του καπιταλιστικού συστήματος. Η επιθυμία του ανθρώπου για μια καλύτερη ζωή, που ωθεί τους πληθυσμούς από την Αφρική, την Ασία και την Λατινική Αμερική  προς τον πλουσιότερο δυτικό κόσμο, η ίδια αυτή επιθυμία ωθεί και τους πληθυσμούς από τη νότια και ανατολική Ευρώπη προς τη βόρεια Ευρώπη, τις Η.Π.Α και την Αυστραλία. Πάνω σε αυτήν την ανάγκη οι καπιταλιστές έχουν στήσει ένα παγκόσμιο δίκτυο διακίνησης φθηνών εργατικών χεριών, ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο. Ταυτόχρονα οι πληθυσμοί μεταναστών, χρησιμεύουν και χρησιμοποιούνται από την εξουσία της κάθε χώρας, ως αποδιοπομπαίοι τράγοι και σάκοι του μποξ ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες κάθε φορά.

Η ευεργετική διαδικασία της ώσμωσης των λαών και των πολιτισμών, που αυτές οι μετακινήσεις προκαλούν, μπλοκάρονται συστηματικά από ιδεολογήματα περί καθαρότητας της φυλής και πόλεμο των πολιτισμών, μέρος μιας ευρύτερης συντηρητικοποίησης των πληθυσμών που μαστίζονται σήμερα από την οικονομική δυσπραγία. Με τη γκεμπελική προπαγάνδα και το λαϊκισμό, τα φασιστικά κόμματα και οι παρατρεχάμενες οργανώσεις εκμεταλλευόμενα την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και το αίσθημα ανημπόριας του σημερινού ανθρώπου, του προσφέρουν ένα εικονικό καταφύγιο, στο οποίο αργά ή γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται μέσα του εγκλωβισμένος ως ένας καινούργιος εν δυνάμει στόχος τους. Όσο αφορά την ελληνική πραγματικότητα όλα τα ακροδεξιά κόμματα (όπως η σημερινή χρυσή αυγή, το χθεσινό λ.α.ο.ς και η ε.π.ε.ν) ψαρεύουν κόσμο παρουσιάζοντας ένα μόρφωμα πατριωτικού χριστιανικού εθνικισμού, με αρλούμπες βυζαντισμού και διαστρεβλωμένου αρχαιοελληνικού μεγαλείου, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να αποκρύψουν το φασιστικό και εθνικοσοσιαλιστικό τους χαρακτήρα. Οι νεοναζιστές εκφράζουν με τη σειρά τους τον καιροσκοπισμό των βασιλοφρόνων, των κατοχικών συνεργατών, του μετεμφυλιακού παρακράτους και των χουντικών. Με όποιο πρόσωπο και αν εμφανίζονται, η αφετηρία τους παραμένει ίδια: φόβος και μίσος.

Στην κοινωνία μας με τον καταιγισμό νεο-αναγκών (επέλεξε κόμμα, επέλεξε κανάλι, επέλεξε σαμπουάν κλπ)  ο άνθρωπος αποπροσανατολίζεται από τις βασικές του ανάγκες και την ελεύθερη ανάπτυξή του. Εκπαιδεύεται εκβιαζόμενος να επιλέξει ανάμεσα στο να ακολουθήσει κάποιον ορθόδοξο τρόπο ζωής ή να ζήσει απόβλητος ενός υπάκουου πληθυσμού. Και πάντοτε ένα καθεστώς έχει τα μέσα για να σε συμμορφώνει: γενικευμένη προπαγάνδα, λογοκρισία, καταστολή, τρομοκρατία, ξυλοδαρμούς, διώξεις, φυλακίσεις και βασανιστήρια. Πέρα όμως από την ελευθερία που σου υφαρπάζει το σύστημα, χρειάζεται να μας γίνει συνείδηση, ότι μεγάλο μέρος της ελευθερίας μας, το παραδίδουμε εμείς οι ίδιοι μέσα από τις καθημερινές μας αποφάσεις και επιλογές.

Αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης δε μπορούμε να αλλάξουμε τρόπο δράσης, ώστε σταδιακά να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Σε μία πορεία προσωπικής χειραφέτησης, χρειάζεται να συμπορευτούμε και να αυτοοργανώσουμε  συλλογικές δράσεις. Να ικανοποιήσουμε με δημιουργικό τρόπο τις βασικές μας ανάγκες για τροφή, στέγη, εργασία, συντροφικότητα, κοινωνικότητα και αγάπη. Καλούμαστε να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο στο όνομα του κέρδους.

Να επιχειρήσουμε αντιεμπορικά ανταλλακτικά παζάρια αγαθών, καλλιέργειες αγροτικών προϊόντων (αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες), απαλλοτρίωση και μποϊκοτάζ πολυεθνικών καταστημάτων, ιδιοπαρασκευή προϊόντων και συλλογικές κουζίνες. Να αλλάξουμε νοοτροπία και να σταθούμε με ανοιχτότητα απέναντι στους άστεγους δείχνοντας έμπρακτη αλληλεγγύη και φιλοξενία. Να προχωρήσουμε σε καταλήψεις για την αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων και αδρανών κτιρίων μετατρέποντάς τα σε ελεύθερους ζωντανούς χώρους. Να εναντιωθούμε στους νόμους που απαγορεύουν την ελεύθερη διαβίωση και κατασκήνωση στην ύπαιθρο, υποστηρίζοντας αυτόν τον τρόπο ζωής.

Επίσης υπάρχει ανάγκη να πάψει να συνδέεται  η επιθυμία για εργασία αποκλειστικά με το κέρδος. Οι περισσότεροι εκτελούν την εργασία τους ως αγγαρεία μη αντλώντας από αυτήν ικανοποίηση,  υποβαθμίζοντας έτσι τη ψυχική τους υγεία, την παροχή των υπηρεσιών και την προσφορά στην πρόοδο της κοινότητας προς όφελος του συστήματος. Σε αυτό παίζει ρόλο και η σχολική εκπαίδευση  που υιοθετεί την πεποίθηση ότι κάποιες εργασίες είναι ωφελιμότερες από κάποιες άλλες στη ζωή μιας κοινότητας, λειτουργεί ως προθάλαμος των εταιριών και κατευθύνει μονομερώς τους νέους σε συγκεκριμένα επαγγέλματα κοινωνικού κύρους απομακρύνοντάς τους από την χειρωναξία και την δημιουργία. Απέναντι σε αυτές τις λογικές και μέσα στις συνθήκες της διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας να προτάξουμε την αλληλεγγύη, με ανταλλαγή προσφερόμενων υπηρεσιών υπερασπίζοντας την χρηστική αξία της εργασίας και όχι την κοστολόγησή της.

Όλες αυτές οι δράσεις πέρα από την πρακτικότητά τους, ευνοούν και ενισχύουν την συντροφικότητα και δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς αγάπης και ενδιαφέροντος μεταξύ των ανθρώπων. Και το ίδιο το κείμενο αυτό, είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συλλογικής δράσης αυτοοργάνωσης και μιας γενικότερης προσπάθειας κοινωνικοποίησης και αλληλεπίδρασης πάνω σε κοινές ανάγκες, προβλήματα και ανησυχίες._ 

                                                                                                                                                          συλλογικότητα  ΑΝΤΑΡΑ
11 – 10 – 2012